Przez dziurkę od klucza

Zbiorniki mają ok. 26 100 m3 pojemności każdy, przy wymiarach 9x237x13,5(góra stropu) m. Posiadają zakrzywiony sufit (widoczny na zdjęciu), wykonany z betonu i są tak długie, że nawet z mocnym światłem bardzo ciężko dostrzec koniec pomieszczenia. Wchodzi się do nich przez otwór o średnicy 45 cm (widoczny na dole zdjęcia). Trzeba być tam wsuniętym na specjalnych „noszach”, niczym pizza do pieca. I raczej nie jest to odpowiednie pomieszczenie dla osoby z klaustrofobią…

Rys.1 Zdjęcie wykonane w zbiorniku*

Kontrowersje budziły same kryteria komisji Guinessa dotyczące tego rekordu. Rekord dotyczy:
“This record is for the longest time taken for the reflections of an impulse sound to decay 60 dB below the sound pressure level of the initial impulse sound”
Na szczęście dopuszczono aproksymację liniową z zakresu -5 do -35 dB krzywej zaniku dźwięku. Koniecznością było natomiast uzyskanie jednoliczbowego wskaźnika czasu pogłosu, ponieważ nie dopuszczano podawania czasu zaniku dźwięku dla wybranej oktawy, bądź tercji. Z tego powodu, czas pogłosu został obliczony z odpowiedzi impulsowej dla całego zakresu częstotliwości.
Pogłos mierzono według normy ISO 3382, z użyciem pistoletu startowego jako źródła dźwięku. Tak tak, w zbiorniku po oleju napędowym☺. W końcu zaciągnięcie wszechkierunkowego źródła dźwięku do takiego miejsca byłoby nie lada wyzwaniem. Tym bardziej, że nie ma tam przecież prądu.

Małe c przez 2 minuty!

Czas przejść do analizy wyników. Jak widać na poniższym wykresie, pogłos ma bardzo różną długość, zależny od częstotliwości. Na wyższe częstotliwości miało istotny wpływ pochłanianie przez powietrzne oraz resztki wody i oleju, które były na podłodze. Niższe częstotliwości, z racji że są słabiej tłumione przez powietrze, mają znacznie dłuższy czas wybrzmiewania, który dla 125 Hz wynosi aż 112 s. Dla 63 Hz natomiast wynosi jeszcze więcej, bo 163s!

Rys.2 Zmierzony, uśredniony w przestrzeni czas pogłosu. Górna i dolna linia przerywana oznacza wartości dla poziomu ufności 95%. *

Skoro już wiemy dokładnie jak i gdzie został zmierzony czas pogłosu, przyszedł czas na podanie oficjalnych danych. Zmierzony czas pogłosu i oficjalnie wpisany do księgi rekordów Guinessa to 75 s.

Na koniec ciekawostka. Same pomiary okazały się niewystarczające, więc ktoś wpadł na genialny pomysł, żeby pograć tam na saksofonie. Wyobrażacie sobie telefon od kumpla?
– Hej stary, idziesz na piwo?
– Wiesz co, nie dam rady, zaraz gram koncert na saksofonie w zbiornikach po oleju z czasu II wojny światowej! ☺
Taka gra faktycznie miała miejsce, co widać na rys. 1, jednakże nie udało mi się znaleźć tego nagrania. Do sieci wrzucone jest natomiast nagranie zarejestrowanego dźwięku saksofonu w komorze bezechowej i poddane splocie z odpowiedzią impulsową zmierzoną w zbiorniku. Warto posłuchać efektu.

Wynik do obejrzenia poniżej:

Źródła:

• Trevor J. Cox A record „longest echo” within the Inchindown oil despository, Acoustics Research Centre, University of Salford, United Kingdom